Huracan

Bezoek Huracan, de god van zowat alle slechte weersomstandigheden, dat door de Maya's ter bescherming van hun nakomelingen in z'n tempel op werd gesloten. Neem plaats in de tweekoppige slang en trotseer de elementen water, vuur, mist, wind én licht. We garanderen een wervelende rit en hopen eerder op een goede afloop.

Lengtebeperkingen

• Tot 100 cm: niet toegankelijk.
• Tussen 100 cm en 120 cm: toegankelijk mits begeleiding van een volwassene.
• Vanaf 120 cm: toegankelijk.

Technische fiche

Type

AchtbaanFamilie

Subtype

Custom Force Coaster - Force Five

Constructeur

Zierer

Constructiejaar

2013

Themagebied

Mexico

Kostprijs

4 miljoen euro

Capaciteit

1000 personen per uur

Aantal treinen

2

Aantal personen per trein

20 (2 personen per rij waarvan 10 in totaal)

Hoogte

15 meter

Lengte

500 meter

Ritduur

2:00 minuten

Snelheid

50 kilometer per uur

G-krachten

4 G's

Aantal inversies

0

Verhaal

Heel lang geleden sloten de Maya's Huracan, de god van wind, storm en vuur, op in de verborgen tempel. Zo wilden ze hun nakomelingen beschermen voor de vernietigende krachten van deze god. Vanaf nu krijgen de bezoekers van Bellewaerde Park de kans om Huracan te bezoeken. Maar Huracan is een verraderlijke god en zal al zijn krachten gebruiken om de bezoekers voor altijd in de tempel gevangen te houden. Samen met de tweekoppige slang wringen ze zich in alle mogelijke bochten om te ontsnappen aan Huracan en het kolkende water te trotseren, het verwoestende vuur en de stormige wind die de god op hen afstuurt.

Walkthrough

In het Mexicaanse themagedeelte van Bellewaerde Park is het moeilijk om het inkomgebouw van Huracan zonder oogopslag voorbij te lopen. De millennia oude tempel werkt als een aantrekkingspool en zonder het al te goed te beseffen wandelen we doorheen twee kolossale beelden naar binnen.

Het hoge plafond en de gigantische beelden hebben een doelgerichte weerwerking op ons. We voelen ons klein en nietig, precies of men wil ons imponeren om de attractie niet binnen te wandelen!

De wachtrij brengt ons bij het binnenkomen meteen al in de juiste sfeer. We wanen ons allemaal de onvervalste Indiana Jones wanneer we doorheen de met balken gestutte tunnels binnenin de mysterieuze gangen van de tempel slalommen. De werkverlichting aan het plafond heeft een vreemde wisselwerking: het leidt de weg naar onze eindbestemming en tegelijkertijd beïnvloed het ons oriëntatie vermogen.

Na wat zigzaggen krijgen we, ondertussen diep in de Mayaanse tempel, een eerste glimp van het station te zien. De toortsen werpen een warme gloed op de massieve wanden en weten een subtiele intonatie op de eeuwenoude bas-reliëfs te leggen.

Vanuit het donkere onbekende komt één van de treinen tot stilstand, klaar om ons op een trip richting de gevreesde Mayaanse god 'Huracan' mee te nemen. We nemen plaats in de ruime karretjes, haken onze beugel vast en houden ons klaar voor wat komen zal. De aandrijf motoren beginnen te draaien, de lichten dimmen en… we zijn vertrokken!

Onder luid gedrum worden we meteen in een linkse bocht geduwd en komen we in een kamer met aan weerszijden één lange, bulderende waterval terecht. Het natte natuurelement moeten we onoverkomelijk ondergaan. We rijden rakelings naast de watervallen terwijl het ijskoude water wel eindeloos naar beneden lijkt te donderen. In combinatie met een blauwe gloed bezorgt deze karaktertrek van de Mayaanse god ons nu al de bibber op het lijf!

De trein neemt een rechtse bocht en rijdt een tweede kamer binnen. In tegenstelling tot enkele seconden geleden wordt het vuur ons hier letterlijk aan de schenen gelegd. Grote vlammen branden zich een weg door de ogen en de monden van de voor zich uit starende beelden op en rond de muren. Ergens boven ons snijdt het diepe hoongelach van Huracan door merg en been.

Bij het binnenrijden van de derde kamer lijkt er weinig aan de hand te zijn, totdat de lichten zich op enkele gapende beelden richten. De wijd opgesperde monden lijken naar lucht te happen maar in plaats daarvan kwijlen ze een zware pak mist naar beneden. Er hangt een kille sfeer rondom de trein en we krijgen de indruk dat het hiernamaals slechts enkele meters van ons is verwijderd.

Een linker bocht voert ons doorheen een vierde kamer en leidt ons langs een verzakt medaillon en een totem van gezichten. De oogkassen van de steenoude beelden kijken ons jammerend aan. Woorden noch klanken krijgen we te horen, enkel een gure wind komt uit de bolle kaken naar buiten gewaaid. We moeten de ijskoude luchtstroom onoverkomelijk ondergaan aangezien we ons niet dieper in de trein kunnen laten wegzakken.

Plots verhoogt het tempo en via een gammele schacht voelen we de trein opwaarts bewegen. In een natuurlijke reflex knijpen we onze ogen half dicht want vanuit een gat in het dak van de tempel schijnt een lichtbundel van zonnestralen ons recht in het gezicht. Wanneer het klimmen stopt, kunnen we met fijngeknepen ogen van het mooie uitzicht over het Mexico plein genieten.

Lang duurt deze sfeervolle momentopname niet aangezien onze trein al snel door een krappe rechtse drop wordt gesleurd. De kleine heuvel dat daarop volgt is de laatste kans om onze longinhoud van de nodige zuurstof te voorzien. Voorbij dit punt razen we onvoorwaardelijk en in volle vaart de tempel weer naar binnen. In het pikkedonker kunnen we ons nog net een linkse ommekeer herinneren.

Het vervolg van de rit is een combinatie van hels bochtenwerk en een duizelingwekkende snelheid: de ultieme confrontatie met de god Huracan zoals men het ons heeft voorspeld! De storm lijkt eindeloos te duren en daar kunnen we op geen enkele manier nog iets aan veranderen!

Na heel wat heen en weer gezwaai komt de trein abrupt tot stilstand. In een oogopslag zien we een amulet tussen de eeuwenoude muren verschijnen. Het onthult naast de dikke pak rook eveneens het einde van onze adembenemende rit. Huracan kreeg ons niet te pakken en z'n hoongelach verstomd in een echo binnenin de laatste tempelgang.

Even later rijden we zonder kleerscheuren het station in de tempel binnen. De beugels lossen en we zetten opnieuw voet aan grond. Uit onze ooghoek zien we een andere groep met nieuwsgierigen in de trein stappen. Die weten duidelijk niet waar ze aan zijn begonnen…